“The show must go on!” diye diğer bir klişe başlık da atabilirdik. En doğrusu, Gramsci’nin geçiş süreçlerini tanımlayan ünlü kelamından esinlenmek olabilirdi:
“Eski sinema ölüyor, yenisi ortaya çıkmakta gecikiyor; bu puslu periyotta…”
Soyadından pek hazetmediği, aslında unutmak istediği için yalnızca küçük ismi Maiwenn ile anılmak isteyen Maiwenn Le Besco (1976), kendisinden 200 küsur yıl evvel yaşayan Jeanne Vaubernier (1743-1793) karakterine dört elle sarılmış. Bir rahiple hizmetçi bayan ortasındaki yasak bağın meyvesi olan Jeanne, Fransız Devrimi’ne hamile o devrin sınıfsal gerçekleriyle yüzleşmiş, içtenliğini ve isyankâr ruhunu kaybetmeden, cazipliğini kullanarak Versay Sarayı’na dek çıkan merdivenleri tek tek tırmanmıştır.
‘TEHLİKELİ BİR DENSİZ’
Kralın yatağına girmeyi başardıktan sonra, baş gözdesi olabilmek için toplumsal ve dinî baskıların getirdiği ve saraya bile dayattığı katı kurallar gereği, kendisini hükümdarın yatağına sokmayı başaran eski dostu asilzade Jean du Barry ile evlenmek zorunda kalır Jeanne! Sarayın ileri gelenleri için kaba saba, kurallara uymayan, tertibi bulandıran bir yabancıdır. Erkek kıyafeti giymeye bile cüret eden tehlikeli bir densizdir. Saraydan kovulmalıdır…
“Jeanne du Barry” öncelikle bir aşk sineması. Direktör, 15. Louis’in çiçek hastalığından vefatına dek süren altı yıllık beraberliklerinin aslında tutkulu, gerçek bir aşk bağlantısı olduğu tezini savunuyor. Savsız, pak bir mizansen gerisinde, başarılı bir periyot sineması imzalıyor. Kural tanımayan, lakin o günün şartlarından yararlanarak “yükselirken” özünü yitirmeyen, kimliğini koruyan bu fevkalâde karakterin gerisinde, toplumsal gerçekler, saray entrikaları da apaçık okunuyor.
Kralın vefatından sonra birkaç yıl manastıra kapatılan, akabinde başta 16. Louis ve kendisini seven, farklılığını takdir eden saray etraflarının takviyesiyle Fransız Devrimi’ne kadar rahat ve sakin bir hayat süren Jeanne du Barry, ihtilal mahkemelerinin acımasızlığından nasibini alacak, başı, kral ve kraliçenin akabinde 1793’te giyotinle kesilecektir.
DEPP’TEN BAŞARILI YORUM
Yönetmen koltuğunda da oturan Maiwenn, tutkuyla yorumladığı ana karakteriyle sırılsıklam özdeşleşmiş. Johnny Depp de çok âlâ. Sette sinemanın direktörü olan gerçek Versay’ın dekorunda da gözdesini canlandıran Maiwenn kadar başarılı bir yorum sergiliyor. Magazin basının, yok rolü çok kısaymış, yok Fransızcası kulak tırmalıyormuş, yok direktörle çok arbede etmişler üzere abartılı sansasyonel haberlerle saldırdığı Johnny Depp, sinema yarışlı kısımda olsaydı, oyuncu ödülünün güçlü adaylarından biri olabilirdi.
KADINLARIN GAZABI!
Senaryoyu da kaleme alan Maiwenn, kimi temel gerçekleri çarpıtmış olabilir mi? Bilemiyorum, bunu mevzunun uzmanlarına sormak gerekir. Maiwenn’in tarihe sadık kalmak üzere bir argümanı da yok esasen. Geçmişe, kendi yaşamöyküsü gerisinden bakarken erkeklerin bencil ve baskıcı hallerinden çok, entrikacı bayanların gazabından daha çok çekiniyor güya. Erkekleri daha çok seviyor galiba Maiwenn. Tahminen de çok seviyor. Ne kötülük var bunda? Yok olmasına yok da köktenciliğe ve manikeizme can simidi üzere sarılan bazılarına nazaran, erkekleri fazla suçlamamak, Versay Sarayı’nın örf ve adetlerini çiğnemek kadar büyük bir kabahat sayılır oldu. Mevt cezası Fransa’da kalkalı kırk yılı geçti ancak toplumsal medya ve tanınan basın, hem savcı, hem hâkim, hem de cellat rollerini birlikte üstlenmeyi giderek sever oldu.
Avukatlara daha çok muhtaçlığımız var…
DÖNÜŞÜ SÜPER OLDU
Birbirinden savlı sinemaların Altın Palmiye için yarıştığı Cannes Sinema Şenliği dün başladı. Eski eşi Amber Heard ile şiddet davasından zaferle çıkan Johnny Depp, suçlamalar nedeniyle aforoz edildiği sinema dalına görkemli bir dönüş yaptı. Ünlü aktörün birinci Fransız sineması filmi “Jeanne du Barry”, Cannes Sinema Festivali’nin açılışını yaptı.
YİNE KIRMIZI HALIDA
Cezayir asıllı Fransız direktör Maiwenn Le Besco’nun “Jeanne du Barry” sinemasının prömiyerine, oyuncuların yanı sıra pek çok ünlü isim katıldı. Yaşadığı olaylı mahkeme sürecinin akabinde davayı kazanıp sinamaya geri dönen Depp, uzun bir ortadan sonra birinci kere kırmızı halıda görüntülendi. Sinemada Fransa Hükümdarı XV. Louis’ye hayat veren 59 yaşındaki Amerikalı aktör, sinemanın direktörü Maiwenn Le Besco ile birlikte kırmızı halıda poz verdi.
AYAKTA ALKIŞLANDI
Oyuncunun birinci Fransız üretimi sineması, gösterimin akabinde tam 7 dakika uzunluğunda ayakta alkışlandı. Alkış tufanının akabinde Depp’in gözlerinin dolduğu anlar kameralara yansıdı. Sinemanın direktörü Maiwenn Le Besco ile sinemanın muvaffakiyetini kutlayan Depp’e şenlik alanında binlerce hayranı sevgi gösterisinde bulundu.
DOUGLAS’A ONUR ÖDÜLÜ
“San Fransisco Sokakları”, “Temel İçgüdü”, “Öldüren Cazibe” üzere sinemalarda rol alan usta aktör Michael Douglas, 76. Cannes Sinema Festivali’nde Altın Palmiye Onur Ödülü’nün sahibi oldu. Oyuncuya, “parlak mesleği ve sinemayla olan ilişkisi” hasebiyle onur mükafatı takdim edildi. Oyuncuya kırmızı halıda eşi Catherine Zeta-Jones ve kızı Carys eşlik etti. 78 yaşındaki Douglas, Cannes’a birinci sefer 1979 yılında James Bridges’in yönettiği “Çin Sendromu” sinemasıyla katılmıştı. 1992’de ‘Temel İçgüdü’ ve 1993’te ‘Sonun Başlangıcı” sinemalarıyla tekrar şenliğe konuk oldu. En son da, Steven Soderbergh’in 2013 imali ‘Şamdanın Ardında’ (Behind the Candelabra) sineması için festivaldeydi.
Yorum Yok